Het leven is soms net een bord spaghetti

Een van mijn favoriete gerechten is spaghetti alla carbonara. De echte zónder room. Het is ook het gerecht, dat het meest verkeerd bereid wordt. Italianen en vooral die uit Rome zijn daar bij carbonara heel precies in. 

Als je liever vegetarisch eet, dan kun je de guanciale (wangspek) weglaten en wat extra pecorino, maar ook courgette of artisjokharten toevoegen. Het is dan volgens de puristen geen carbonara meer. Ook niet als je de guanciale vervangt voor hamblokjes, dan is het spaghetti met ham. 

Dit gerecht is met enige oefening binnen 20 minuten klaar. Het combineert goed met een groene salade en een glas wijn. Dat kan zowel witte of rode Italiaanse wijn zijn. Bijvoorbeeld een witte Frascati Superiore of een rode Morellino di Scansano. Zelfs een goede Spumante past erbij.

Volg onderstaande stappen voor mijn traditionele enige echte spaghetti alla carbonara en maak het net zo vaak, tot het jouw eigen versie wordt.

1. Ingrediënten voor 2 porties: 2 eidooiers met een beetje eiwit, 50 gram guanciale (wangspek) in stukjes van ca. een centimeter, 30 gram geraspte pecorino romano (droge schapenkaas), 175 gram spaghetti, vers gemalen zwarte peper naar smaak, 7 gram grof zout in een ruime pan met kokend water.
2. Doe het zout in het kokende water en voeg de spaghetti toe.
3. Verwarm de koekenpan op gemiddelde hitte en bak de guanciale zachtjes. Eerst smelt het vet en daarna bakken de stukjes guanciale verder.
4. Meng ei, pecorino en peper in een kom en doe daar 3 eetlepels van het kookvocht van de spaghetti bij.
5. Mix de inhoud van de kom stevig met een garde of een vork. De inhoud wordt na een paar minuten romig. Dat komt door het zetmeel houdende kookvocht. Er is géen room nodig! In Rome is dit gerecht uitgevonden, dus daar kunnen ze het weten. In Noord-Italië wordt meestal wel room gebruikt.
6. Als de guanciale bruin, maar niet té knapperig is haal de blokjes dan uit de pan. Laat het uitgelopen vet in de pan achter. 
7. Zodra de pasta ‘al dente’ is gekookt – de kern heeft nog een bite – schep die dan in de koekenpan en hussel lekker door op middelhoge hitte. Een paar eetlepels kookvocht mogen er nog bij, maar het mag niet té vochtig zijn.
8. Voeg de helft van de blokjes guanciale toe aan de spaghetti en laat het geheel even in de pan ‘dansen’. Haal de pan van de hittebron.
9. Neem de kom met het ei-pecorino-peper mengsel en schep met een pastavork een beetje spaghetti vanuit de pan direct in de kom. Roer een keer door en voeg het geheel toe aan de spaghetti in de koekenpan. De warmte van de spaghetti gaart de eieren.
10. Meng de saus zorgvuldig met de spaghetti en zorg dat je tafelgenoot klaar zit.
11. Serveer de spaghetti en decoreer met de overgebleven guanciale blokjes. Maal eventueel nog wat zwarte peper erover. Dit gerecht is vers bereid het lekkerst.
12. Eet smakelijk en bedenk nog even met een knipoog, dat een bord spaghetti ingewikkeld kan zijn, net als het leven zelf.